Wij zouden niet anders kunnen en willen dan ambachtelijk werken; alles zelf maken met de beste producten. Dat heeft gevolgen. Dagelijks maken wij de keuze voor kwaliteit. Onderstaande column van een collega uit Noord Nederland kwam ik in onze vakantie tegen. Een ambachtelijke bakkerij is geen fabriek. Het voorbeeld dat gegeven wordt geldt ook zeker voor ons en voor bijvoorbeeld onze aardbeienvlaaien. Die hebben we namelijk ook niet het hele jaar door en alleen met de allerbeste Hoogstratense aardbeien van Claasse-Lucius. De column wil ik graag met jullie delen, omdat ik, zoals ik in mijn interview als zei ‘meer van het bakkersberoep wil laten zien’ en de keuzes die we maken:
‘Als streek- en seizoensproduct maken wij een appeltaart, met appels van boer Dirk uit de Beemster. Toen ik hem de eerste keer belde om te vragen of hij wilde leveren, zei hij: Nee hoor, daar begin ik niet aan. Hij dacht dat ik een retailer was die voor de laagste prijs ging. Via via werd het ijs gebroken, doordat Dirk verteld werd dat ik ook maar gewoon van de bakker was. En zo begon onze samenwerking.
Dirk zorgt het hele jaar met liefde voor zijn appelbomen en als hij mazzel heeft is zijn oogst goed. Mijn vader is gepensioneerd, maar één van zijn taken is nog appels halen bij Dirk. Ze drinken een kopje koffie en de appels gaan mee naar Monnickendam. Daar brengt hij ze bij de sociale werkvoorziening en worden ze met liefde geschild. Vervolgens brengt mijn vader ze weer naar de bakkerij, waar onze banketbakkers ze verwerken in de beste appeltaart van Nederland.
Ergens zo in de zomer meldt Vera, de vrouw van Dirk, dat de appels op zijn. Dat is goed nieuws, want dan hebben ze hun hele voorraad kunnen verkopen. Dus hebben we even geen appeltaart, want zo gaat dat met een seizoensproduct. We hebben wel een vitrine vol lekker andere seizoenstaart, maar de klant wil appeltaart en gaat naar de super. Het is maar gewoon appeltaart en een bakker zonder appeltaart?!.
Maar gewoon appeltaart?! Durf dat maar eens tegen Dirk en Vera te zeggen, tegen de medewerkers in het Weeshuis van Stichting Philadelphia, tegen onze banketbakkers of onze winkeldames. Tegen iedereen die er met veel liefde aan werkt!
Onze appeltaart is niet gewoon maar appeltaart en heeft ook een wat hogere prijs, maar eigenlijk nog niet eens hoog genoeg. De boer en de bakker worden er niet rijk van, de buitenlui vinden het nog te duur. Streek, seizoen, natuurlijk; het is allemaal belangrijk, maar helaas wint de prijs het nog veel te vaak.
Als je erover nadenkt… Van de appeltaart van de super, met maar twintig procent appel, wordt de retailer waarschijnlijk rijker dan boer Dirk, Philadelphia en ik samen van de Beemster appeltaart…
Bron: Bakkerswereld – Greetje Dekker-Gutter, oktober 2020.