We hebben allemaal ons lijstje met producten die Ronald ooit ‘moet’ maken. Zo wilde Lizje pretzels en heeft ze deze samen met een vriendinnetje op een woensdagmiddag gemaakt. Het deeg kneden lukt ze nog niet, maar de vorm vlechten zeker wel! Ronald zelf wil al heel lang Berliner bollen, want die horen bij een Belgische bakker in het assortiment:

‘Boules de Berlin’ zijn gemaakt van gistdeeg wat gefrituurd wordt. Ze zijn in de 18^e eeuw bedacht door een Duitse soldaat die afgewezen werd als kannonier. Hij moest zijn diensten bewijzen in de militaire keuken en bedacht daar een zoet broodje in de vorm van een kanonskogel. Ze vallen in de categorie donut en oliebol. Ze werden eerst gevuld met jam en later ook met banketbakkersroom. Je hebt trouwens ook de Dikmuidse IJzebol. Vernoemd naar de rivier de IJzer waar veel Belgische soldaten in de Eerste Wereldoorlog het leven gelaten hebben. En hebben nou de terugtrekkende Duitsers een lading bollen mee naar hun eigen land genomen of hadden de soldaten het recept bij en hebben ze het geïntroduceerd in de keuken tijdens hun tijd aan de IJzer? De naam Berliner bol deed na de oorlog nog teveel aan de Duitsers denken vandaar dat de naam wijzigde. Inmiddels is het een geregistreerd Belgisch streekproduct. Sommigen zeggen dat de vulling bepaald welke bol het is, maar in Berlijn zelf kun je ze beiden kopen; gevuld dus met jam of met banketbakkers room. Ze vooral in Vlaanderen populair, zeker aan de kust. In Berlijn zelf heten ze niet eens Berliner bollen maar pfannkuchen.