Ook ik was aan de beurt. Eerder schreef ik al over wat ik zoal ‘boven doe’. Want daar ben ik toch vooral en op zondag vaak achter de winkel, in de bakkerij. En thuis lekker met de laptop op schoot. Dus na Ronald, wie ben ik:

Wie ben je? Ik ben dus Anke, word dit jaar 39 en run dus samen met Ronald al bijna 10 jaar Bakkerij Adams.

Hoe gaat het met je? Goed! Als jullie dit lezen zeker, want dan hebben we nog lekker vakantie. Voor het eerst twee weekjes, dus dat is echt even genieten met het gezin. Dat doen we sowieso wel, maar als je altijd allebei in het weekend werkt dan is een weekend vrij extra fijn. Komend weekend zijn we nog gesloten, maar Ronald is achter de schermen alweer bezig, dus dat weekend telt niet echt als vrij.

Hoe lang werk je al bij ons (bij jezelf dus)? 1 mei 2022 bestaan we 10 jaar dus zo lang alweer. Time flies. Ik houd me vooral bezig met de administratie, het schrijven van de nieuwsbrief, social media en de organisatie.

Wat vind je leuk aan het werk, wat minder leuk? Ik vind het leuk om nieuwe dingen te bedenken die anderen, vaak Ronald, dan uit mag voeren, haha. Onze ontbijtjes zijn zo ontstaan en ook de kerst borrel pakketjes. Maar ook de webshop en ons online pick-up point zijn er zo gekomen en deze nieuwsbrief ‘Het Geheim van de bakker…’.

Ook geeft het me een fijn gevoel als ‘alles gewoon loopt’. Ik houd niet zo van verassingen. ’s Nachts stukken zijn heel vervelend. En minder leuk vind ik het dan ook als het ineens heel druk is en we dan net even een winkeldame extra nodig hebben, of als we dan ‘nee’ moeten verkopen omdat ineens iedereen een croissantje wil. Al vind ik veel derving hebben ook echt erg en hamer ik zo op tijdig bestellen. Zoals ik een tijdje geleden als schreef, onze bakkers zijn bakkers en geen tovenaars. Dus als je dan een bestelling krijgt met ‘graag de taart met die bodem, deze vruchtjes erin, deze foto, tekst er zo en zo op, snijden maar niet door het hoofd op de foto etc’ of ‘ik weet dat het 21u geweest is, maar ik wil morgen toch nog…’ dan moet ik wel eens zuchten. Het is allemaal handenarbeid; we kunnen niet zomaar even iets uit een doos halen. Ambachtelijk werken kost veel tijd. Dat maakt de kwaliteit beter. We zijn zo flexibel mogelijk, maar niet alles kan. En wat vind ik minder van de werkzaamheden? De tijd vliegt hier altijd, maar de administratie is wel echt een verplicht nummer. Dat doe ik altijd met frisse tegenzin.

Wat wisten we nog niet over je? Ik denk heel veel niet… ik kan bijvoorbeeld heel goed vliegen vangen – ideaal in dit seizoen – en slecht koffiezetten. Veel mensen weten wel dat ik docent ben. Ik heb in Tilburg veel onderzoek en statistiek vakken gegeven en het afgelopen half jaar studenten in Rotterdam begeleid met hun afstudeeronderzoek. Juf ben ik dus (net als Ronald ook als docent opgeleid is), maar ergens zit het bakkersschap in mijn genen, want mijn opa en oma hadden vroeger in Alphen een bakkerij. En het kan in mijn genen zitten, maar eigenlijk ben ik een slechte voor de bakker, want ik houd niet zo van gebak en koeken (wel van Eigenbak Wafels!). Heel af en toe eet ik een chocoladebroodje en de tarte maison is mijn favoriete vlaai, maar geef mij maar een kampioentje of een desemvolkoren.

Wat is je doel (met/in de bakkerij)? Uhm, lastig. Dat zijn er twee denk ik. Ik zelf kan niet echt iets. Niet zoals Ronald die echt een vak beheerst waarbij hij op ambachtelijke wijze iets kan maken. Na bijna 10 jaar vind ik het nog steeds mooi dat je naar huis kunt gaan en er is niets en je komt de volgende ochtend terug in de bakkerij en er ligt overal brood, pistolets, taart, worstenbrood etc. Deze ambacht wil ik aan mensen blijven laten zien – via bijvoorbeeld de nieuwsbrief en via social media – zodat mensen blijven weten dat brood niet uit een fabriek komt en taart niet uit een doos, hooguit een gebaksdoos 🙂 En dat je dus ook niet zomaar even iets kunt maken… alsof we een McDrive zijn.

Dan doel 2. Wat ik wel redelijk kan is rekenen, ook met statistische rekenprogramma’s en ik kan vrij goed onderzoeksresultaten lezen en interpreteren. Dit is vaak makkelijker dan mensen denken en heeft ook met angst voor cijfers te maken. Deze angst wil ik graag wegnemen. Mijn studenten probeer ik altijd een kwantitatief onderzoekje te laten zien en in college geef ik altijd voorbeelden van fouten of bepaalde berichtgeving in bijvoorbeeld kranten die ervoor kunnen zorgen dat je heel anders over dingen gaat denken. Het liefst zou ik willen dat iedereen op de wereld kan lezen en schrijven en daarna ook zeker een paar lesjes rekenen krijgt. Daarom is mijn doel zeker nog een tijd les te blijven geven – ik geef dus vooral onderzoeksvakken – en ervoor te zorgen dat het zeker op scholen ‘verplichte’ lesstof blijft. Ook bij bijvoorbeeld bakkersopleidingen. Een rekenmachine is niet meer weg te denken, maar als je met je handen in het deeg zit is het toch ook wel handig als je een beetje kunt hoofdrekenen. Graag met procenten 😊

Wat is je lievelingsproduct? Een kampioentje dus. Daarnaast vind ik ook ons worstenbrood vind ik het lekkerste van allemaal, eet ik regelmatig noteneierkoeken en als er smoskes over zijn dan ben ik er ook bij.

Wat zijn je hobby’s? Al heel mijn leven lees ik alles wat los en vast zit. Met een aantal collega’s zijn we nu in de 7 zussenreeks bezig en ik blader ook graag door woonbladen. Sporten – pump, yoga en spinning – is een hobby maar ik moet eerlijk bekennen dat ik door/sinds corona het ritme een beetje kwijt ben.

Van welke muziek, films, boeken houd je? Ik lees dus veel en vanalles. Op dit moment lees ik ‘Grand Hotel Europa’ en Pinkeltje met Liz en met Ravi ‘Jij bent het monster’, maar ook marketing boeken, detectives, biografieën, sprookjesboeken… Alles dus. Qua films houd ik het meest van (semi) waargebeurde verhalen, zoals De Slag om de Schelde, al gaan we niet veel naar de film, omdat ik iedere avond werk zodat Ronald goed voorbereid kan beginnen.

Wat zijn je plannen deze zomer? Hopelijk, als alles het toelaat, zijn we nu in Zeeland. Genieten van de zee, het strand met lekker eten en een drankje… En de laatste, ooit ga ik… terug naar Canada. Ik heb een half jaar in Waterloo gestudeerd en in de Oost kant veel gezien. Graag zou ik met een camper van Oost naar West gaan, met Ronald, Liz en Ravi.