In balans tijdens de feestdagen | tips

Streng zijn is niet leuk. Vraag maar aan Liz en Ravi. Het is alleen wel soms nodig leg ik dan uit. ‘Om jullie op te voeden. Heerlijk snoepen is fijn. Last van je buik hebben is niet zo fijn. Genieten is heerlijk, maar geniet je nog als je alleen maar snoept?’ Liz begrijpt dit al best goed. Ravi niet. Punt 😊. Er is bij ons altijd veel lekkers. In balans blijven doen we dus al jaren, met deze maniertjes:

Eind augustus lag er al Sinterklaassnoepgoed in de supermarkten. Past voor mijn gevoel helemaal niet bij de tijd van het jaar en het speciale gevoel verdwijnt daarmee. Daarom hebben we thuis de strenge regel dat we pas als Sinterklaas in het land komt Sintlekkernijen snoepen en ook in de winkel hebben we de Sintchocolade, staven en gevulde speculaas pas als het echt herfst is. En de kerstboom mag pas komen als Sinterklaas weer richting het warme Spanje is. Zo genieten we er extra van en snoepen we net wat minder. Een kindercoach omschreef het mooi: ‘we komen niet aan tussen Sinterklaas en Oudjaar, maar tussen Oudjaar en Sinterklaas…’

Alles in één keer snoepen is ook maar even lekker. Ravi wil nog graag veel en dit en dat en groot en… ‘mama, meer!’ Maar de ene keer is het een appeltje van oranje, de andere keer krijgt hij een paar pepernoten en dan een stukje chocolade (liefst pure, want die is toch gezonder). Kiezen in plaats van en-en. Ze krijgen ook niet altijd hetzelfde. Liz heeft altijd al heel duidelijk nee gezegd en houdt meer van hartig (koningin worstenbrood) dan van zoet. Ze geeft bijvoorbeeld echt niets om speculaas. Zij wil wel een paar gemofkes en krijgt die dan.

Als iets binnen handbereik is dan is het ook lastiger om er vanaf te blijven. Dat geldt voor grote mensen net zo goed als voor kinderen. Gedachteloos gaat die hand dan weer naar het schaaltje kruidnoten of later in december toch nog een kerstkransje. Vooral dat gedachteloze is zonde. Als je geniet dan moet je het goed doen en bewust. Dat moeten de kindjes ook leren. Voor ons dus geen slechte chocolade of nepspijs. Wel bewust een stukje roomboteramandelstaaf of een stukje kerstbuche (voor mij dan vaak weer wel als toetje trouwens…) of één of twee kerstbonbons. Wetende dat het met zorg gemaakt is van goede grondstoffen. En op is op. Ook al is dat niet zo, maar dat weet Ravi nog niet. En voor je zelf werkt het ook; leg die halve verpakking uit het zicht. Het is een extra drempel om hem dan weer te pakken.

En, tot slot, zoveel mogelijk ritme en structuur. Anders gedij ik zelf ook niet. Ook al is het kerstvakantie en zijn er (uit)etentjes, wij eten altijd 3 keer per dag op ongeveer dezelfde tijd en af en toe een tussendoortje – gelukkig knagen ze thuis net zo goed paprika en wortel weg als pepernoten en kerstkransjes. We vinden het belangrijk dat we gezond en gevarieerd eten en zeker genoeg groente en fruit binnen krijgen. Dit werkt met snoepgroente, allerlei soepen en ze moeten altijd proeven. Voor ons werkt dit zo het hele jaar door (al is het met Ravi wel echt een uitdaging hoor!) en dus ook met de feestdagen, waar ook wij heerlijk genieten!

Ps: Ronald is een ander verhaal, maar die hoef ik gelukkig niet op te voeden…