Ging hij nou naar Baarle om de polsen te laten checken of om de oven snel een keer aan te zetten? Allebei. Het meest opgelucht was Ronald – denk ik –  dat de oven meteen aanging en zijn werk deed. De oven staat, net als Ronald, ook nooit zo lang stil. Kunnen ze allebei weer volle bak aan het werk volgende week?

Inmiddels zijn we ruim twee en een halve week verder en we mogen zeker niet klagen! Ons valt het mee. Het herstel heeft zich in een rechte lijn naar boven voortgezet. Het is onhandig als je twee handen amper kunt gebruiken, maar de verwachting was dat hij ze helemaal niet kon gebruiken. Iedere dag ging het een beetje beter; na een paar dagen kon hij zelf zijn eten weer snijden en bijvoorbeeld de koffiepot optillen. En hij voelt goed aan wat wel en niet kan (zoals Ravi uit het zwembad vissen). En, erg belangrijk, de eerdere pijn is weg! Wij zouden dus twee handen tegelijk laten opereren – carpaal tunnel -zeker weer zo doen of anders er ruime tijd tussen te laten zitten (en niet week na week).  

De huisarts heeft de hechtingen gecontroleerd en wat testjes gedaan. Zoals verwacht zag alles er goed uit en lukten alle oefeningen. Alleen… hij moet nog heel rustig aan doen; mag geen kracht zetten. Slagroom spuiten mag de komende week bijvoorbeeld nog niet. Ai. Dat viel weer even tegen. Eigenwijs zijn is een optie, maar daar heb je uiteindelijk alleen jezelf mee. Gelukkig zijn alle bakkers maandagnacht present en Ronald is aan het bedenken wat hij wel kan; worstenbrood vouwen moet lukken 😉

Uitgeslapen zijn we in ieder geval zeker en met ons team erbij gaat alles goed komen. Maandagmorgen om 7 uur zijn we er weer!