Het geheim van het smoske

Smos of smoske is Vlaams voor een rijkelijk belegd hard stokbroodje met groente, kaas, hesp en ei. Hieraan voldoen die van ons zeker, met onze huisgemaakte… En weet jij welke met ham, kaas of ham & kaas is?

Onze eigen producten vinden we vaak toch het lekkerst. We missen die ook echt als we bijvoorbeeld vakantie hebben. Natuurlijk gaan we dan naar andere bakkers, maar zeker in Nederland, valt het dan ook vaak tegen. In België werken bakkers nog meer ambachtelijk en Belgen zijn toch wat Bourgondischer wat zich uit in de grootte van porties of in de hoeveelheid beleg. Als we dus een belegd broodje ergens kopen dan schrikken we vaak van de prijs/kwaliteit verhouding. Amper sla, twee stukjes ei, een lapje kaas en met een beetje geluk nog een schijfje tomaat of komkommer. Dat zie je in België echt niet. Als je daar een smoske gegeten hebt, dan heb je ook echt gegeten. Ze zijn doorgaans zo vol belegd dat je wel moet ‘smossen’ bij het eten.

Smos betekent in sommige delen van België echter ook kaas/ham en in andere delen voor de groentes (vaak ook groentjes genoemd). Dit kan dus voor verwarring zorgen; eet je nu een broodje préparé of een smoske préparé – met groentes dan?

Bij ons is het gemakkelijk, we zijn geen broodjeszaak, en maken ze met ham en/of kaas op een Belgisch luchtig stokbroodje met onze huisgemaakte… mayonaise. Dit recept gaat van moeder op moeder (en ligt nu dus in de handen van Ronalds moeder) en hierdoor zijn onze smoskes de lekkerste! Het servetje geeft aan of er ham of kaas op zit of ham en kaas. Is het smoske dubbel belegd, dan hebben we het servetje dubbel gevouwen.

Het allerleukste en liefste smoske hebben we ooit met Lizje gemaakt voor een fotoshoot. Ze was toen een baby van 3 maanden oud en Ronald had een heel groot wit lang brood gebakken. We hadden beleg bij – geen mayonaise hoor, het brood hiermee belegd en het meisje op haar buik tussen het broodje gelegd. De foto’s en haar gezichtje zijn hilarisch en heel schattig; ze snapte er natuurlijk niets van en het beleg was koud – en enkel voor de familiearchieven 😉

Smakelijk!