Waarom iets kopen als je het zelf kunt maken, of iemand in huis hebt die dat kan? Dit keer heeft Ronald zich gewaagd aan pitabroodjes. Ik wilde – vanwege onze volkoren challenge – graag volkorenpita’s (want die in de winkel zijn dat helaas toch niet), maar hij heeft eerst getest met witte bloem:
Pitabroodje, pide, kesra, kemaj, aysch, khubiz of toch shoarmabroodje? Het platte ronde broodje wordt al jaren gegeten. Jaren als in; er is bewijs dat in de prehistorie, meer dan 14000 jaar geleden men dit soort broodje al at. Zei iemand nou dat brood eten niet gezond is ; -)
De pita komt oorspronkelijk uit het Midden-Oosten en nomaden aten dit bij een open vuur samen met dikke geiten- of schapenyoghurt. Het pitabroodje werd vroeger gemaakt van graanpoeder en water. Het broodje is een plat broodje. Dat betekent dat er geen rijsmiddel, gist of desem, aan toegevoegd werd. Door het bakken op een steen in het hete open vuur werd het deeg even heel heet waardoor er een luchtbel ontstaat. Bij het afkoelen zakt het weer in, maar de open ruimte blijft bestaan.
Deze open ruimte kun je vullen met shoarmavlees, rauwkost, sla en tzatziki, maar ook met humus, kipfilet en geraspte wortel of met (vegetarische) gehaktballetjes. Je kunt in plaats van knoflooksaus ook een yoghurtsausje maken met kerrie of de lievelings van Liz en Ravi; griekse yoghurt met ketchup. Heb je pita’s over dan kunnen ze de volgende dag ook perfect dienen als tosti met als vulling mozzarella, rucola en rauwe ham of gewoon ham en kaas.
Ronald had ze nog nooit gemaakt dus ook voor hem weer een experiment. Hij heeft eerst een goed recept opgezocht:
1 kilo witte bloem, 17 gram zout, 150 gram desem of 68 gram gist (als je geen desem hebt), 600 gram water (Ronald weegt alles, dus ook water) en 50 gram zonnebloemolie.
Meng alles door en elkaar en goed afkneden. Verdelen in 18 stukjes en dan opbollen. 15 minuten laten rusten. Dan het bolletje plat maken in wat bloem – dan plakt het deeg niet meer, op bakplaatjes leggen (met genoeg afstand ertussen) en nog een half uurtje laten rijzen. Dan in een voorverwarmde hete oven, 250 graden, 8 minuten afbakken. Even afkoelen en vullen maar!
In dit recept zit dus wel wat desem om toch wat volume aan het broodje te geven. Het was geen moeilijk recept. ‘Goed te doen thuis’ volgens Ronald. Belangrijk is dus dat de oven echt heel is en houd de pita’s bij het bakken in de gaten; je wilt geen zwarte of harde broodjes.
Bij ons waren 9 van de 10 broodjes gelukt. Bij eentje was de open ruimte niet goed. Wij hebben heerlijk gegeten! De volgende keer hopelijk met volkorenmeel. Lukken ze bij jou? Als je tips nodig hebt, gewoon vragen in de winkel!
Bron: gastropedia, brood.net, dagelijksekost.vrt.be en Ronald